Derde operatie

Bij jou en mij loopt ons hersenvocht via de vierde hersenkamer het ruggenmerg in, maar bij Art is deze afvoer verstopt. Waardoor dit komt, is niet duidelijk - misschien door een restje tumor, wat littekenweefsel of een bloedrestje van de eerste operatie.
Morgenmiddag wordt Art geopereerd. De neurochirurgen gaan een gaatje prikken in Arts derde hersenkamer, zodat het vocht via die route hopelijk weg kan uit zijn hoofd.
Ook wordt er een omayadrain op Arts hoofd geplaatst, zodat tijdens de chemokuur (een deel van) de medicijnen via dit kastje gegeven kan worden en direct komt waar het moet zijn: in de hersenkamers.

Art zit heel goed in zijn vel. Hij is vrolijk, speelt lekker en is af en toe zelfs baldadig (net als Wouter en ik - wij worden zo langzamerhand behoorlijk ziekenhuismoe). We zitten hier (met een korte tussenpoze thuis) alweer ruim vijf weken. We verveelden ons dan ook stierlijk dit weekend.

Afgelopen donderdag kreeg Art een mini-chemo. De hele dag zaten we te wachten op het moment dat we naar de afdeling oncologie werden geroepen. Om kwart voor vier 's middags mochten we dan eindelijk komen. We wisten niet echt wat we ervan moesten verwachten maar dat we zo snel klaar zouden zijn, had ik niet gedacht. Eén prikje in het infuus en hup, weg waren we weer.

We vergeleken Arts ziekenhuisopname eerder als een trein waarvan we niet weten waar die naartoe gaat. Maar een ic-verpleger verwoordde het nog beter: alle chirurgen, artsen, verplegers, Wouter, Benten, ik - iedereen springt op de trein die Art heet. Die trein dendert een kant op en wij gaan met hem mee.