Gistermiddag het ergste gesprek dat je als ouder kunt hebben. De uitslag van de nieuwe MRI is niet gunstig. Het eerste plekje is gegroeid, bovendien is er een nieuw plekje ontdekt.
Allebei nog zo klein, maar de boodschap is duidelijk: Art zal niet meer genezen.
Verdoofd rijd ik naar huis, waar ik voor de kinderen zo onbezorgd mogelijk doe.
’s Nachts komt Art bij me in bed liggen. Ik plant mijn neus in zijn muffige zweethaar, leg mijn arm om zijn warme lichaam, en ik weet: hij weet het.
Ik las l een tijdje mee op je blog als anonieme lezer. Nog nooit heb ik een reactie achtergelaten. Nu kijk ik weer eens op jouw log en wat ik lees is vreselijk. Dit wil je nooit mee hoeven maken als ouder. Ik wens jullie dan ook heel veel sterkte toe!
BeantwoordenVerwijderenIk lees ook al zo lang stilletjes mee. Hoopte ook zo lang stilletjes mee. Nu stilletjes met een brok in mijn keel en tranen hoog.
BeantwoordenVerwijderenLiefs voor jullie
Mijn hulp is van U Heer! Vader in de hemel wilt U Uw Armen om dit kind heen houden ! Zal jullie zoon meenemen in gebed! Sterkte!!
BeantwoordenVerwijderenOh nee. Koester en heb lief. Ik weet niet wat verder te zeggen....
BeantwoordenVerwijderenAch, lieve Mariëlle, dit meen je niet.... Niet Art! Potverdorie!!! Dit is het ergste wat je kan meemaken... Ik weet het! Als je een luisterend oor nodig hebt, weet je me te vinder. X Leila ( mama Yasmin*)
BeantwoordenVerwijderenLieve Marielle. Er is jullie zoveel meer gegund... En niet deze nachtmerrie. Het is zoals het is, maar was dat maar niet zo. Nu ligt hij zo fijn bij je in bed, maar de gedachten en gevoelens die je nu hebt lijken me onverdraaglijk. Je moet door, maar de wereld staat stil. Sterkte lieverd xxxx Lillian
BeantwoordenVerwijderenLieve Marielle,
BeantwoordenVerwijderenWat moet ik nu nog zeggen..... Ik ben er stil van en heb een brok in mijn keel. X Weet eigenlijk niet wat ik moet zeggen. X
Vrijdag was Art een vos en had een sirene gemaakt om de boeven weg te jagen....hij moet en zal van mij in groep 2 nog mega vaak een vosje spelen!
BeantwoordenVerwijderenIk denk aan jullie!
Juf Christine
Mariëlle, je heb net je nachtmerrie met me gedeeld.... Heb op je blog gekeken en huilde met je mee.... Ongelooflijk zo'n lieve jongen in de bloei van zijn leven.
BeantwoordenVerwijderenInderdaad niks aan hem te zien!! Dat hij nog maar lang (onbezorgd) kind mag zijn.
Van Helma