Ondertussen is het ruim een maand na de MRI waaruit bleek
dat er een nieuw plekje in Arts hoofd zit. Wat is er in de tussentijd gebeurd?
He-le-maal niets.
Als je je bedenkt dat zo’n plekje in twee maanden tijd 7 mm
kan worden, dan begrijp je wel hoe ik me nu voel na nog een extra een maand.
De kerstvakantie was hemels, wat mij betreft had er nog wel
een week aan vastgeplakt mogen worden. De Opkikkerdag werd een hit
dankzij Disney on Ice, daarnaast hadden we een heerlijke afwisseling van familie- en vriendenbezoek en
bankhangdagen.
Gisteren een gesprek met de oncoloog. Er is dus weer van
alles mis gegaan. Voor zo ver ik het begrijp is Art er weer eens tussendoor
geglipt. De opgevraagde gegevens uit Duitsland zijn niet verstuurd. De
behandelend arts van destijds is daar vertrokken. Ook ‘onze’ radiotherapeut in het AMC is
afwezig. Het gaat weer lekker.
Maar goed, we zijn een maand verder dus. Een maand is erg
veel in dat korte leventje van Art. Ik krijg buikpijn.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten