De Samenloop voor Hoop in het Streekbos. Ik ben er maar weet
niet zo goed wat ik er mee aan moet. Het voelt zwaar aan, ik hoor dingen als
ongeneeslijk, gestorven, 2 minuten stilte... Wat een verschil met de Alpe
d’Huzes waar ik een paar weken geleden was. Het woord dat daar rond zoemde was
Hoop.
Dan hoor ik: ‘Mama, kun je me even helpen duwen?’ Het is
Art. Ik kijk achterom en zie hem op een schommel zitten. Hij leeft. In het
moment. En bij mij komt alles even heel hard binnen in één moment.
Beluister het prachtige nummer Hoop van Maarten Peters.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten