De onzekerheid blijft

Regelmatig krijg ik de vraag: hoe is het nu met Art?

Het antwoord daarop is dat ik het niet weet.

Eind mei ontvingen we slecht nieuws. De chemopillen hielden de kanker niet meer voldoende tegen. Op meerdere plekken begonnen tumoren te groeien. Dat merkten we ook al aan hem, er waren kleine lichamelijke verschillen met eerder en zijn spraak wordt minder. Hij komt niet meer op bepaalde woorden.

Art is begonnen aan toch nog een nieuwe chemo, hij zit nu aan zijn tweede kuur. Er is een kleine kans dat het aanslaat.

Art heeft last van de chemo, hij is sneller uit zijn doen en vermoeid. Toch zijn er wel momenten dat hij vrolijk en actief is. We passen ons ritme aan hem aan en zorgen ervoor dat hij niet meer te veel activiteiten op een dag doet.

Eind van deze maand staat er een nieuwe MRI gepland. Dan hebben we meer zekerheid.