Bijkomen

Ruim een week zonder tv en internet gehad. Heel prettig, het ging alleen om ons en de buitenwereld kon ons even gestolen worden. Nu verblijven we in een appartement met wifi, en ja, dan begint de digitale wereld toch weer te trekken.

Art ging vorige week maandag onder narcose voor onder meer een ct-scan. Verliep heel snel en soepel. Om half negen ging hij onder narcose en al om elf uur zaten we weer met een wakkere Art in de auto, op weg naar onze flat. Eigenwijs als hij is wilde hij met zijn halfslaperige koppie zelf de trap naar de vierde verdieping op lopen (en dat deed hij ook).

We besloten niet tussentijds terug te gaan naar Nederland. Voor Art, we vonden dat dit misschien te zwaar voor hem zou worden, maar ook omdat we stand-by wilden blijven. Het is maar goed dat we niet zijn teruggekeerd, want we hebben hier nog een aantal dingen recht moeten zetten.

Daarnaast hebben we niets gedaan, behalve ons hoofd koel proberen te houden en de toerist uithangen. Afwachten. Veel slapen. In München routes uitproberen die de files omzeilen.
Afgelopen zaterdag verhuisden we naar het appartement waar we een lange tijd zullen verblijven. B werd diezelfde dag gebracht door mijn lieve ouders, die er meteen een weekje vakantie hier in de buurt aan plakten. En zo is mijn gezin weer compleet. Als de bestralingen straks voorspoedig gaan, zullen we weer wennen aan het normale gezinsleven met een ritme. Wel fijn dat we daar hier een begin mee kunnen maken, zonder werk, school, afspraken. Alleen het gezin telt.

Art is ontzettend opgeknapt, je herkent hem bijna niet terug. Hij krijgt haar, eet flink, lacht veel en wil alles 'nee, sellef' doen. Hij is ondeugend en let goed op zijn broer; elke actie doet hij precies na. Heel fijn om te zien, hij is nu als iedere andere peuter die zich ontwikkelt.

Morgen de dag waar we al weken naartoe leven. De eerste bestraling. Doodeng vinden W en ik het. Je kind overleveren aan vreemde dokters. Ik wantrouw ze niet maar bestraling is zo abstract. Als ze maar goed richten. Als ze maar niet te veel bestralen. Dat soort onzekerheden zit nu in ons hoofd. Die achtbaan is nog steeds niet uit gerold.