Zaterdagochtend beleefden we ons magische moment. Het afscheid van F8Noord! We werden zelfs naar de lift begeleid en uitgezwaaid door de verpleegkundigen.
Eenmaal thuis wilde Art de tuin in, en bleef daar twee uur spelen. Heerlijk om weer thuis te zijn, en dat voor minstens een maand aaneen!
Dachten we.
Maandagochtend (gisteren) moest Art heel even terug voor bloedafname, onder meer een bloedkweek om te kijken of de bacterie echt is verdwenen uit zijn porth-a-cath (pac), zijn infuus-aanprikkastje. Omdat het dus voor heel even zou zijn, en het vakantie is, had ik B ook meegenomen.
Maar toen gooide Arts pac roet in het eten. Er kwam geen bloed uit. Een arts besloot dat we een echo moesten laten maken om te kijken of er stolsels in de lijn zaten. Nee hè. Gelukkig was dit niet het geval. Dan maar een goedje erin om het kastje schoon te spoelen. Dit moest twee uur blijven zitten en er weer worden uitgehaald. Ook dat nog! Om een lange dag kort te maken: om 16.00 was ik eindelijk thuis met twee heel vermoeide jongetjes.
’s Avonds belde de zaalarts. De bloedwaarden lieten zien dat Arts lever het nog moeilijk heeft, moeilijker dan vorige week. Ze wilden de lever opnieuw bekijken door middel van een echo. Bovendien laat het bloed zien dat er een verhoogde kans is op schimmels. Omdat Art een piepende ademhaling heeft, willen ze een longfoto laten maken om er zeker van te zijn dat hij geen schimmel in zijn longen heeft.
Vanochtend werden we weer gebeld door de zaalarts, deze keer met nog slechter nieuws: de bacterie in zijn pac zit er gewoon nog. Omdat nu voor de vierde keer dezelfde bacterie in zijn pac is gevonden, is er een rigoureuzere maatregel nodig: de pac moet er uit. Dat kan niet direct vanwege zijn lage bloedplaatjes. (Voor de kenners: trombo’s zijn nu 18, en pas bij 100 gaan ze opereren. In principe volgende week dinsdag, maar het lijkt me sterk dat hij dan al op 100 zit.)
We moesten direct naar F8Noord komen. Art ligt inmiddels weer gezellig op zaal 210 en gaat weer vier maal daags antibiotica krijgen. Bij de eerste gift vanmiddag werd hij ineens knalrood. Hij heeft deze antibiotica al zo vaak gehad, maar nooit met deze reactie. Wat was dit nu weer? Hij blijft het spannend houden.
Morgen een drukke dag. Al om 8.30 uur moeten we ons bij de oogpoli melden. Daar wordt gekeken of die eventuele schimmel niet ook op Arts netvlies zit. Ook worden de echo en longfoto morgen gemaakt.
We gaan ervanuit dat we zeker anderhalve week in het AMC zullen zijn. Vanmiddag was ik heel verdrietig, maar ondertussen heb ik me er overheen weten te zetten. We gaan er maar weer voor. Een geluk dat Art niet ziek is door de bacterie en dat hij zich prima voelt. Hij heeft het weer helemaal naar zijn zin met alle aandacht!
Neee! Bah! Wat toch een pech met die bacterie! En weer terug naar F8N...kan me je verdriet zo goed voorstellen. Arme Art en arme jullie! Ik dacht het niet meer te zeggen, maar tot volgende week dan maar....
BeantwoordenVerwijderen#stoereart houdt het spannend, maar dit is niet fijn! Veel sterkte maar weer. Hou vol!
BeantwoordenVerwijderenLiefs, Marleen
Oh oh marielle,het houdt niet op! Zal weer gauw een kaart schrijven voor stoere art. Ik doe er ook een voor benten bij. Wel zo leuk toch!
BeantwoordenVerwijderenben benieuwd wanneer de porth eruit gaat. Wat een ellende kan je ermee hebben hè? Maar ja,dat vele prikken op de gewone manier is ook niet fijn voor Art.
Wens jullie weer heel veel sterkte!
Groetjes,bep van Dijk
Sterkte meid, hopelijk kunnen jullie weer snel naar huis en saampjes zijn!
BeantwoordenVerwijderengroetjes pauline
Hee Art,
BeantwoordenVerwijderenIk heb toch maar even je blog opgezocht, om te kijken wat je mama allemaal beschreven heeft!
Wel vervelend dat je nu weer op de afdeling bent
Het is stiekem toch ook wel weer gezellig!
We proberen er weer een leuke week van te maken!
Groetjes van Zuster Dino
Oh bah, wat naar zeg! Had je zo gehoopt om weer eens thuis aan genieten toe te komen, is Art weer opgenomen...
BeantwoordenVerwijderenHeel veel sterkte en beterschap! Ik hoop dat de opname niet te lang duurt.
Wat vervelend zeg, hadden jullie zo gehoopt weer samen thuis een ritme op te bouwen, maar dat was van korte duur.
BeantwoordenVerwijderenMaar ook weer zo vertrouwd nu weer terug! We hopen dat ze er snel achter zijn wat het is, en dat jullie weer snel naar huis mogen. Heel veel sterkte!
X Martine