Er valt bijna niets te melden, behalve dat Art vier keer per dag antibiotica krijgt. Het loopt een uurtje in via het infuus en daarna is het weer klaar. Verder gebeurt er niets.
Ik ben zo klaar met die rotslaapzaal waar altijd onrust is. Vier kleine kindjes bij elkaar, dat is te veel. Ik ben zo klaar met het lange wachten elke dag, met dat gehang in de speelkamer waar alles van ellende uit elkaar valt. Ik wil naar huis.
Er is een héél kleine kans dat we morgen voor een paar dagen naar huis kunnen. Art moet tien dagen lang antibiotica, maar misschien kunnen we overstappen op een die maar eenmaal daags gegeven hoeft te worden. De bacterioloog probeert nu op een bloedkweek uit of dat medicijn aanslaat. Zo ja, dan mogen we naar huis en komen we voor dagbehandelingen terug, t/m zondag.
Vanaf maandag weer het echte werk. Een nieuwe stamceloogst.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten