De week erna moest ik Arts verjaardag voorbereiden. Het werd een topverjaardag, drie dagen lang, en dat kwam zeker ook door alle post, tot uit Spanje, Ierland, Zwitserland, Frankrijk aan toe, die Art mocht ontvangen.
Afgelopen maandag werden we door W’s werkgever uitgenodigd voor een verrassingsmiddag. Weer helemaal geweldig, om in een Hummer-limousine naar Lelystad Airport worden gebracht en van daaruit in een vliegtuigje een rondje Nederland te doen.
En toen was het op. Bij ons alledrie. Lodderig, alledrie rare korstige plekken op onze ledematen die maar groter en groter werden… Kindzeer. Door de lage weerstand, vertelde de huisarts.
Nu aan de antibiotica en pas op de plaats. Het is maar goed dat het herfstvakantie is. Even rust en verder niets.
Wat is er veel gebeurd in een korte tijd.
BeantwoordenVerwijderenVindt het mooi te lezen dat er werkgevers zijn die zo een prachtig gebaar weten te geven, die herinneringen pakken ze je nooit meer af.
Ik ben inmiddels zwanger van onze tweede en met pijn in mijn hart volg ik je verhalen. Ze komen nu nog meer binnen als normaal.
Ben verschrikkelijk trots op jou als vrouw en moeder zijnde, die zich zo kranig en dapper weet te houden, je geeft nog zoveel moois aan Art mee terwijl alles van je wordt afgepakt.
Diep respect heb ik voor je, denk aan jullie, zend jullie licht en kracht,
dikke knuffel van Kim
Wat een mooi gebaar. En weer mooie herinneringen erbij! Sterkte.
BeantwoordenVerwijderenLiefs, licht en kracht,
Liedeke