Art heeft een nieuw lievelingsvoorwerp. Geen knuffel, geen speelgoedauto, maar een fruitbakje. Mét zijn naam erop (heel belangrijk). Trots als een pauw loopt hij iedere dag met rugzak en inhoud rond. Ook als hij thuis is.
Art mocht vorige week beginnen op de peuterspeelzaal - vandaar het rugzakje en fruitbakje. Eindelijk, en wat fijn ook. Hij voelt zich duidelijk groter en vrijer, net of hij voelt dat hij eindelijk aan het gewone leven mag meedoen. Opeens zingt hij liedjes en begint hij hele zinnen te praten. Hij praat ook luider en vertelt ons wat er volgens hem wel en vooral niet moet gebeuren.
Voor W. en mij is het hoofdstuk 'Art op de peuterspeelzaal' een mijlpaal waar we eerder niet eens aan dúrfden te denken. We zijn enorm trots op Art. Bijzonder dat een kleine, normaal gesproken logische stap in een peuterleven zo'n mooie uitwerking heeft op ons allemaal.
