donderdag 30 juli 2015

De tijd tikt weg

Dinsdagmiddag 14.15 uur. Met mijn regenlaarzen aan banjer ik door de modder van het Dijkgatsbos. Ik ben hier speciaal naartoe gereden voor Benten, die meedoet aan de Vakantiespelen. Er is oudersafari, een rondleiding voor ouders om te zien wat de kinderen doen. De leiding is enthousiast, maar eigenlijk interesseert het mij niets.

M’n gedachten dwalen af naar Art, die woensdag (gisteren) zou starten met een nieuwe serie bestralingen. Net op tijd, heb ik het gevoel.

De tumorcellen ontwikkelen zich zo snel dat er bijna niet meer tegen te vechten is. Het valt voor mij nog steeds niet te rijmen met de buitenkant, een ‘gewoon’ vijfjarig jongetje dat speelt, lacht, eigenwijs is en vooral zijn omgeving opvrolijkt met zijn logica, grapjes en uitspraken.


Deze keer vonden de artsen toch nog ruimte om te bestralen. Bij de volgende MRI zal dat niet meer het geval zijn, dan is echt zijn hele ruggenmerg bestraald. De mogelijkheden worden minder, de tijd tikt weg.

2 opmerkingen: