dinsdag 6 januari 2015

Het harde besef

We zitten samen op de bank. Ik lees wat, Art doet een spelletje op de ipad. Dan vraagt hij uit het niets: 'Mama, als het draakje groot wordt, ga ik dan dood?' (We noemen de tumor 'draakje'.)
Ik kan niet tegen hem liegen. Ik vertel dat er kinderen zijn die eraan doodgaan.
Art vervolgt zijn spelletje. 'Maar ik wil niet dood,' vertelt hij ondertussen.
De tranen komen en ik kan even niet ophouden met huilen. Mijn ventje.

6 opmerkingen:

  1. Dit is zo intens verdrietig. ...ontzettend veel sterkte voor jullie allemaal

    BeantwoordenVerwijderen
  2. Wat een oneindig verdriet en zo begrijpelijk. Heel veel sterkte samen. Jullie doen het goed.

    BeantwoordenVerwijderen
  3. Afschuwelijk ! Iets ergers bestaat er in mijn ogen niet. Sterkte!

    BeantwoordenVerwijderen
  4. Vreselijk is dit. en niemand kan je vertellen hoe je ermee om moet gaan.
    Zo intens verdrietig.
    Ik wens jullie nog heel veel mooie, pijnvrije dagen samen.
    Heel sterkte, kracht en wijsheid voor de komende tijd.
    Heel veel liefs
    Willeke

    BeantwoordenVerwijderen
  5. Lieverd, wat zou ik graag meer voor je willen kunnen doen dan het schrijven van dit goedbedoelde tekstje. Het is gewoon te vreselijk. Er wordt aan jullie gedacht.

    BeantwoordenVerwijderen
  6. Tjonge Marielle, wat een heftige, confronterende situatie. ik kan me echt niet voorstellen hoe je je voelt, ik kan alleen maar zeggen, sterkte, veel kracht toegewenst!
    Marloes

    BeantwoordenVerwijderen