Vannacht droomde ik over Art. Hij lag in mijn bed van vroeger, op mijn kamertje in mijn ouderlijk huis.
Art was heel erg ziek en hij zag er vreselijk uit.
Hij zei: ‘Niet huilen, mama.’ Onze voorhoofden raakten elkaar.
Toen ik wakker werd, moest ik wél huilen. We missen je enorm, Art.
Hij zei: ‘Niet huilen, mama.’ Onze voorhoofden raakten elkaar.
Toen ik wakker werd, moest ik wél huilen. We missen je enorm, Art.
O, Mariëlle wat moeilijk, wat een gemis.....
BeantwoordenVerwijderenIk voel de pijn, het verdriet.
Sterkte, en probeer ondanks het grote gemis van Art te genieten van je kinderen, je man, en het leven