Nachtelijke uren

Ik begrijp niet hoe je vader kan beweren dat het uitstekend met je gaat. Zie ik dingen die er niet zijn? Bewaar je je pijn en onrust voor als je bij mij bent? Of zit je vader in een ontkenningsfase?

Feit is dat jij hier naast me ligt, woelend, puffend. Bezweet. Pijn in je been. Pijn in je zij. Je draait en kunt je plek niet vinden. Je moet slapen, Art, morgen begint school. En hoe idioot ook, je gaat gewoon weer mee doen.

Nog een paracetamol. Je moet slapen, Art, en ik ook.