Iedere keer dat ik in een soort optocht met een nog slapende Art door het ziekenhuis loop raakt me. De anesthesist en verpleegkundige mee, op weg van de afdeling radiotherapie beneden naar de verkoever op de eerste verdieping waar Art rustig kan ontwaken.
De wandeling door de centrale hal, de lift die leeg moet omdat er een gevuld bed aankomt. Het gezicht van de mensen wanneer ze een slapend jongetje met infuus in zijn hand en zuurstofmaskertje voor zijn gezicht voorbij zien komen. Jonge co-assistenten met hun gretige blik: wat zou hij hebben? Oudere mensen, patiënten waarschijnlijk, die geschokt van Art naar mij opkijken. Je kunt hun gedachten raden.
Vanochtend had ik bij de radiotherapie een ontmoeting met een vrouw die ik al heel lang niet had gezien. Onze zoontjes lagen in de tijd dat Art chemo kreeg bij elkaar op de zaal. Allebei een hersentumor. Bij beiden was de kanker weg. Maar inmiddels… 'Ik hoopte jou hier nooit meer te zien,' is het eerste wat we tegen elkaar zeiden. Ook wij konden elkaars gedachten raden.
Dit is niet te bevatten. Heel veel sterkte, voor zover dat mogelijk is. .
BeantwoordenVerwijderenOntzettend veel kracht gewenst voor jou en ieder die zielsveel van je zoontje houdt. The Art of Loving.. 'Het is heftig', zei je vanmiddag. Alles omschrijvend. Kracht! Marloes (moeder van Amber)
BeantwoordenVerwijderenTwee van mijn oppaskinderen zitten bij Art in de klas. Ik ken jullie verder niet, maar wil toch laten weten dat ik met jullie mee leef. Wat een afschuwelijk nieuws hebben jullie gekregen. Niet te bevatten......
BeantwoordenVerwijderenWandelingen met ziekenhuisbed door AMC, starende mensen, liften die leeg moeten herken ik maar al te goed van onze dochter die helaas ook veel in het ziekenhuis is. Na het horen en lezen van jullie verhaal besef ik des te meer dat wij ondanks alles niet mogen mopperen. Met ons meisje komt het ooit goed, maar voor jullie is er zoveel onzekerheid en onmacht.....
Ik wil jullie vanaf deze kant heel erg veel kracht en sterkte wensen !
Heidy, moeder van Yana uit gr 6 en oppas van Maru en Jordy
Ontzettend veel kracht en sterkte gewenst. onvoorstelbaar wat jullie nu overkomt. Ons zoontje Iann zat vorig jaar bij Art in de klas en nu bij Benten. Iann: ' Als we nu met alle klassen onze spaarpot legen mam? En alle centjes aan de papa en mama geven? Kunnen we Art dan helpen?' Slechts gedachten van een kind dat zich ook niet kan voorstellen wat er aan de hand is. Ik ken jullie niet persoonlijk maar hierbij wil ik toch laten weten dat onze gedachten bij jullie zijn en dat we volledig begrijpen dat jullie alles op school zo normaal mogelijk willen houden. Groetjes Arno, Marieke, Aaron en Iann Laan
BeantwoordenVerwijderen